دانلود سمینار تبیین معیارهای طراحی در طراحی مجتمع های مسکونی

DOC

doc

اردیبهشت ۶, ۱۳۹۶

هر صفحه 79 تومان

تعداد صفحات: 57 صفحه

۴,۵۰۰ تومان

دانلود سمینار تبیین معیارهای طراحی در طراحی مجتمع های مسکونی

فرمت قابل ویرایش ورد word

تعداد صفحات: ۵۷ صفحه

خلاصه ای از فایل

سلسله مراتب فضایی

در صورت وقوع هر یک از اتفاقات زیر مردم نسبت به محیط مسکونی خود احساس نارضایتی میکنند:

چنانچه غریبهها به فضاهایی که ساکنین آن را نیمه خصوصی و یا فضای جمعی ساکنین به حساب میآورند سرزده تجاوز نمایند، یا کودکان غریبه فضای بازی همجوار واحدهای مسکونی، و کوچههای خصوصی را به عنوان فضای عمومی برای بازی انتخاب نمایند، یا رهگذران به حیاطها و فضای بازی خصوصی واحد دید داشته باشند. همچنین کودکان در فضاهای عمومی یا در مسیرهای پیاده اطراف ساختمانها بازی کنند (پوردیهیمی، ۱۳۹۱، ۲۸۱).

تشخیص درست و توجه به سلسله مراتب فضاها از عمومی تا خصوصی میتواند از بروز چنین شرایطی جلوگیری نماید. یک فضای خصوصی پیرامون واحد مسکونی مانند حیاط یا حیاط خلوت، سه نیاز ساکنین را برآورده مینماید، اول حریمی بصری ایجاد میکند، دوم حائلی برای جلوگیری از انتقال صدا بین فضای داخلی مسکونی و فضای بازی بچهها است، سوم فضای باز مورد نیاز اطفال نوپا و فعالیتهایی خشک کردن لباس میباشد (همان، ۲۸۱).

در آمریکا در سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۰ میلادی طرح خانههای ارزان قیمت که توسط دولت تهیه میشدند، حیاط (فضای بازی خصوصی) واحدهای مسکونی به دلیل شرایط اقتصادی حذف گردید، زیرا تصور میشد که افراد کم درآمد استحقاق داشتن چنین فضای لوکس اضافی را ندارند. در انگلستان مجموعههای مسکونی که در سالهای ۱۹۶۰ و حتی ۱۹۷۰ ساخته شدند حیاط واحدهای مسکونی تحت عنوان طراحی «مجموعههای باز» در همه انواع مجموعههای مسکونی خصوصی، حومهای و دولتی، به طور کلی حذف گردید.

در حقیقیت در هر دو کشور انگلستان و آمریکا این تصور غلط که حیاط خصوصی فضایی لوکس است، سبب حذف آن گردید. در بازسازی مجموعه ران دوان در آمریکا اولویت بر اختصاص حیاط برای هر خانه و محصور نمودن آن بود(Newman, 1976) (همان، ۲۸۱).

تعیین مرتبه هر یک از فضاها (از خصوصی تا عمومی) از طریق مشخص نمودن واضح آن که توسط ساکنین و غریبهها قابل تشخیص باشد میسر میگردد. مرتبه فضاها به وسیله عملکرد بدنههای آنها تعییین میگردند. بدنههای عمومی فضاهای باز همجوار آن را عمومی میکند، و بدنههای مسکونی فضای باز آنها را فضای جمعی خانواده مینماید. ساکنین واحدها نسبت به اینگونه محدودهها احساس مالکیت میکنند و این امر نیمه خصوصی بودن آنها را مشخص مینماید(همان، ۲۸۴).